Kalıplaşmış sözcükler niye var ki?
İnsan olası olmayan bir durumla karşılaştığında onun hakkında düşünmeli, kafa yormalı, deli olmalı yeri geldiğinde.
Sabah kalktığında uykusuz geçirdiği geceyi "yorgunluktan uyuyamadım" kalıbına sığdırmamalı. Neler hissettiğini düşünüp, açıklamaya çalışmalı. Belki böyle özgün anlatımlar üretebilirdik, farklı anlamlar belirtebilirdik. Ah şu hazırakonmamız...
Aslında bir "içim acıyor'un, içimde kötü bir his var'ın" o kadar derin manalarını hissediyoruz ki oturup düşündüğümüzde.
Kelimeleri düşünebilmemiz dileğiyle...
İnsan olası olmayan bir durumla karşılaştığında onun hakkında düşünmeli, kafa yormalı, deli olmalı yeri geldiğinde.
Sabah kalktığında uykusuz geçirdiği geceyi "yorgunluktan uyuyamadım" kalıbına sığdırmamalı. Neler hissettiğini düşünüp, açıklamaya çalışmalı. Belki böyle özgün anlatımlar üretebilirdik, farklı anlamlar belirtebilirdik. Ah şu hazırakonmamız...
Aslında bir "içim acıyor'un, içimde kötü bir his var'ın" o kadar derin manalarını hissediyoruz ki oturup düşündüğümüzde.
Kelimeleri düşünebilmemiz dileğiyle...
Kalıplarımızdan çıkalım ve güzel sözcüklerde yaşayalım
YanıtlaSilDaima
SilSanırım o kalıpların içine saklanıp, gizlenmek istiyoruz. Onun için uykumuzu kaçıran şeyleri bir kenara koyup, yorgunluktan uyuyamadım diyoruz adına.
YanıtlaSilHaklısın hep kalıplaşmış sözcükler bunlar. Kelimeler bunların arkasında kayboluyor ya zaten
SilBelki de bizdeki üşengeçliktendir? Uzun cümleler yerine kısa kalıplarla anlatıyoruz derdimizi. Ve belki de derdimizi uzun uzun anlatınca insanların bizi dinlemeyeceği korkusudur bu.. Kim bilir..
YanıtlaSil